صندلی اوقات فراغت بر روی اوقات فراغت است, اندازه آن,صندلیهای راحتی, نرم پلاستیک نرم,
شکل با بدن انسان برای نشستن و تغییر, هیچ اندازه مشخصی وجود ندارد.
صندلی راحتی داخل خانه برای نشستن طراحی نشده است, بهطور عمده برای دروغ گفتن یا تکیه دادن
به آن استفاده میشود, بهگونهای راحت و مهم, اندازه صندلی تفریحی داخلی نیز حول موضوع این مسئله آسایش است.
لطفاً اندازه صندلی راحتی داخل سالن را توصیف کنید.
تأثیر زیادی بر استفاده دارند. ماهیچههای باسن انسان غنی و محکم هستند,یکی از قسمتها ی
بدن میتواند فشار را تحمل کند, بنابراین صندلی راحتی راحت باید طراحی شود
تا تمرکز بدن بر روی استخوان ران بیفتد.ارتفاع صندلی اوقات فراغت: صندلی اوقات فراغت,
اغلب از ارتفاع نیم سانتیمتر استفاده میکند, بهطوریکه پاها خالی هستند, نهتنها ماهیچههای
پا زیر فشار, و فشار بدن انسان بیشازحد متمرکز است.صندلی قابل تنظیم انتخابی ایدئال است.
پهنای صندلی تفریحی بیشازحد باریک است, علاوه بر اینکه احساس مهار کردن بهدرستی
استفاده نمیشود, عضلات هر دو طرف بدن احساس فشار میکنند. هر دو مستعد خستگی هستند.
صندلی تفریحی در فضای بسته: اگر دینامیکی صندلیهای بزرگ و اوقات فراغت نباشد, و استراحت
ایستا میتواند از طول مسیر برای حمایت از سر سؤال کند. در صندلی اوقات فراغت و صندلی ایدئال باید در هر دو جهت افقی
و عمودی قابل تنظیم باشد. طراحی خوب این است که پشتی صندلی یک عمل فنر دارد که میتواند
نسبت به حرکت پشت بدن انسان حرکت کند. بعضی از صندلیها برای حمایت از شانه فرد, با ارتفاع
زیاد و شکل مقعر, میتوانید بهکل منطقه بزرگتر پشتیبانی بدهید.
صندلی تفریحی سرپوشیده: صندلی تفریحی بیشازحد نرم است که توسط بدن ایجاد میشود,
تعادل و پایداری آن آسان نیست, اما خوب نیست. مواد فیبری, هر دو قابلیت تنفس و کاهش لغزش بدن رادارند.
از سطح پلاستیکی, سطح پلاستیکی و هوا استفاده نکنید, سطح لغزنده است, مردم احساس ناراحتی میکنند.
پایداری بدنه نیز میتواند یک تکیهگاه ساده برای کمک باشد, برای صندلی تاشو, ارتفاع از سطح صندلی
بالای ۵ / ۱ میلیمتر مناسب است, باید بتواند بازوی طبیعی را بهصورت طبیعی آویزان کند.