حریم خصوصی نانوتک
ظهور سایتها یکی از مهمترین رویدادها در دهه های اخیر بوده است.
یکی از مسائل مطرح دراین شبکه ها، مسئله اعتماد است. هدف این مقاله بررسی تأثیر امنیت،
اعتماد و حریم خصوصی در رابطه با اشتراک گذاری اطلاعات در سایت نانوتک می باشد.
این مطالعه همچنین شرح می دهد که چگونه جنسیت کاربران تأثیر امنیت و حریم خصوصی بر اعتماد را تعدیل می کند.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی است.
در این پژوهش، داده های 190 کاربر شبکه اجتماعی از طریق پرسشنامه طراحی شده در وب سایت نانوتک گردآوری شده
و با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است.
همچنین جهت سنجش روایی، روایی همگرا و روایی واگرا و به منظور برازش پایایی، آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است.
تحلیل یافته های این مطالعه نشان می دهد که امنیت و حریم خصوصی بر اعتماد کاربران تأثیر مستقیم دارد.
این یافته ها همچنین نشان می دهد که امنیت ادراک شده به عنوان متغیر میانجی بین حریم خصوصی و اعتماد عمل می کند.
نتایج نشان می دهد که اعتماد بر رفتار به اشتراک گذاری اطلاعات تأثیر قابل توجهی دارد و تأثیر حریم خصوصی و امنیت بر اعتماد برای مردان قوی تر است،
به علاوه تأثیر اعتماد بر تمایل به دادن اطلاعات بیشتر از تمایل به گرفتن اطلاعات است. در این پژوهش، تأثیر قابل ملاحظه ای بین تمایل به گرفتن اطلاعات و اشتراک گذاری اطلاعات مشاهده نشد.
حق مصونیت از تعرضِ حکومت، شرکت‌ها، یا افراد به حریم شخصی در بسیاری از کشورها تحت عنوان قوانین حفظ حریم شخصی وجود دارد و
، در برخی موارد، در قانون اساسی آن‌ها آمده‌است. البته تقریباً همه کشورها قوانینی دارند که به نوعی دایره حریم شخصی را محدود می‌کند؛
مثل قانون مربوط به مالیات، که معمولاً به اطلاعات مربوط به سود یا درآمد شخصی نیاز دارد.
گاه ممکن است حریم شخصی فردی در تضاد با قوانین آزادی بیان باشد.
گاه برخی قانون‌ها موجب افشای عمومیِ اطلاعاتی می‌شوند که در کشورها و فرهنگ‌های دیگر،
خصوصی تلقی می‌شوند. حریم شخصی از منظر فرهنگی امری کاملاً نسبی است؛
یعنی به فرهنگ جامعه بستگی دارد که آن هم تحت تأثیر اقتصاد و فناوری است.